12-02-2012
W ramach europejskiej trasy zespół zawita po raz czwarty do Polski. Podczas Asymmetry Festival, który odbędzie się w dniach 3-5 maja 2012 w Browarze Mieszczańskim we Wrocławiu, Killing Joke wystąpi ostatniego dnia festiwalu, jako główna atrakcja imprezy.
Wśród innych gwiazd festiwalu znaleźć możemy także Sleep, Red Fang, A Storm of Light, Bleck Tusk, Vladimir Bozar 'n' ze Sheraf Orkestär, Aethenor, The Ocean, Obake, Mombu,, Bohren & Der Club of Gore, Celeste, The Ascent of Everest, A Whisper in the Noise.
Karnet na cały festiwal kosztuje 220 zł. Więcej informacji znajdziecie na stronie festiwalu. Poniżej przedstawiamy bliżej główną gwiazdę festiwalu Killing Joke.
Killing Joke:
Do fascynacji Killing Joke przyznają się m.in.: Metallica, Faith No More, Nine Inch Nails, Nirvana, Soundgarden, Tool, Helmet, Ministry, Fear Factory. Są inspiracją dla sceny metalowej, zespołów punkowych i postpunkowych, nowej fali, sceny gotyckiej, industrialnej a nawet goa i psychedelic trance. Killing Joke nie poddaje się łatwej kwalifikacji i trudno ich zaszufladkować. Stojąc z boku głównego nurtu muzyki popularnej panujące w niej trendy adoptowali dla swoich potrzeb wykorzystując je w oryginalny sposób. W rezultacie wyprzedzali swoje czasy tworząc podwaliny dla nowych dróg rozwoju rocka. W połowie lat 80-tych osiągnęli umiarkowany sukces komercyjny umieszczając kilka singli na listach (ze znanym "Love Like Blood" na czele). Flirt z mainstreamem zaprowadził ich jednak do ślepej uliczki i spowodował rozpad zespołu i proces sądowy z wytwórnią pod koniec lat 80-tych. Z lekcji tej Killing Joke wyciągnął wnioski i od tamtej pory prezentuje bezkompromisową postawę zachowując pełną kontrolę i niezależność. Wychowali pokolenia muzyków i szczycą się oddaną i wierną publicznością, która stanowi osobliwość samą w sobie.
Killing Joke powstał na przełomie 1978/1979 roku, założony przez Jaza Colemana (voc., keyb.) i perkusistę Paula Fergusona. Wkrótce dołącza Geordie Walker na gitarze i basista Martin "Youth" Glover.
Nagrywają EP-kę "Turn To Red/Nervous System" zwracając uwagę Johna Peela, który zaprasza ich do nagrania kilku utworów dla BBC. W 1980 r. ukazuje się debiutancki album "Killing Joke" uważany za kamień milowy w historii rocka, a po nim "What's THIS for...!" (1981) i "Revelations" (1982). W 1982 r. Coleman wyrusza do Islandii wraz Martinem Gloverem (jak głosi legenda aby uchronić się przed nadciągającą Apokalipsą). Glover wkrótce powraca do Anglii a Coleman przez jakiś czas pracuje z islandzkim zespołem Theyr (z którego powstał Sugarcubes). Wznawiają działalność z basistą Paulem Ravenem. Nagrywają albumy "Fire Dances" (1983), "Night Time" (1985) i "Brighter Than A Thousand Suns" (1986). Podczas prac nad płytą w 1987 roku w wyniku konfliktów na tle artystycznym odchodzą Ferguson i Raven. Coleman i Walker kontynuują nagrania pod kątem albumu solowego Colemana. W wyniku nacisku wytwórni płyta "Outside The Gate" (1988) ostatecznie sygnowana jest nazwą zespołu, budząc skrajne emocje i kontrowersje. Niewątpliwie to najdziwniejszy album w ich karierze.
W 1990 roku za perkusją zasiada Martin Atkins (PIL, Ministry, Pigface), powraca Paul Raven i w tym składzie nagrywają znakomity album "Extremities, Dirt & Various Repressed Emotions". Od 1994 do 1996 zespół ponownie z Gloverem w roli basisty i producenta wydaje dwa świetne albumy "Pandemonium" (1994) i "Democracy" (1996) aby zamilknąć na siedem lat. W tym czasie Coleman (wykształcony klasycznie muzyk) przygotowuje symfoniczne opracowania utworów Led Zeppelin, Pink Floyd i The Doors (tę wraz z Nigelem Kennedy). Komponuje i wydaje swoją symfonię "Idavoll", przyjmuje stanowiska kompozytora i dyrygenta orkiestr symfonicznych w Nowej Zelandii i Pradze. Występuje w filmie Petra Zelenki "Rok Diabła". Geordie Walker i Atkins do spółki z Jah Wobble'm (PIL) i wokalistą Chrisem Connely (Ministry, Revolting Cocks) zakładają Damage Manual, która tak jak poprzednia grupa Murder Inc. z 1992 roku (grali w niej wszyscy członkowie KJ prócz Colemana) odbywa krótką trasę koncertową i wydaje jeden studyjny album. Youth prowadzi wytwórnię Dragonfly Rec. z muzyką goa i psychedelic trance i zostaje wziętym producentem (odpowiada za brzmienie płyt m,in. The Verve, The Cult), współpracuje również z Paulem McCartneyem w projekcie Fireman. Raven w tym czasie jest basistą Prong i Ministry.
W roku 2003 nieoczekiwanie powracają z płytą "Killing Joke" (na bębnach zagrał Dave Grohl z Nirvany) oraz wyruszają w ogólnoświatową trasę koncertową. W 2006 nagrywają kolejny album "Hosannas From The Basement Of Hell". Gdy w 2007 roku na atak serca umiera Paul Raven uroczystość pogrzebowa staje się okazją do spotkania byłych członków zespołu i zapada sensacyjna decyzja - Killing Joke powraca w oryginalnym składzie! W 2008 roku w Tokio startuje światowe tournee, a w 2010 ukazuje się pierwszy od 28 lat album w składzie Coleman/Walker/Youth/Ferguson p.t. "Absolute Dissent". Niebawem będziemy mieli okazję posłuchać nowej płyty Killing Joke zatytułowanej "MMXII" (premiera 2 kwietnia 2012). Do sieci trafił zwiastujący album utwór "Rapture". Pozostaje czekać jak nowe utwory zabrzmią na koncertach. O tym będziemy mogli się przekonać 5 maja we Wrocławiu.
Więcej informacji na temat Killing Joke znajdziecie pod tymi adresami:
Strona
Facebook
AMB

NEWS: Killing Joke na Asymmetry Festival we Wrocławiu!

Wśród innych gwiazd festiwalu znaleźć możemy także Sleep, Red Fang, A Storm of Light, Bleck Tusk, Vladimir Bozar 'n' ze Sheraf Orkestär, Aethenor, The Ocean, Obake, Mombu,, Bohren & Der Club of Gore, Celeste, The Ascent of Everest, A Whisper in the Noise.
Karnet na cały festiwal kosztuje 220 zł. Więcej informacji znajdziecie na stronie festiwalu. Poniżej przedstawiamy bliżej główną gwiazdę festiwalu Killing Joke.
Killing Joke:
Do fascynacji Killing Joke przyznają się m.in.: Metallica, Faith No More, Nine Inch Nails, Nirvana, Soundgarden, Tool, Helmet, Ministry, Fear Factory. Są inspiracją dla sceny metalowej, zespołów punkowych i postpunkowych, nowej fali, sceny gotyckiej, industrialnej a nawet goa i psychedelic trance. Killing Joke nie poddaje się łatwej kwalifikacji i trudno ich zaszufladkować. Stojąc z boku głównego nurtu muzyki popularnej panujące w niej trendy adoptowali dla swoich potrzeb wykorzystując je w oryginalny sposób. W rezultacie wyprzedzali swoje czasy tworząc podwaliny dla nowych dróg rozwoju rocka. W połowie lat 80-tych osiągnęli umiarkowany sukces komercyjny umieszczając kilka singli na listach (ze znanym "Love Like Blood" na czele). Flirt z mainstreamem zaprowadził ich jednak do ślepej uliczki i spowodował rozpad zespołu i proces sądowy z wytwórnią pod koniec lat 80-tych. Z lekcji tej Killing Joke wyciągnął wnioski i od tamtej pory prezentuje bezkompromisową postawę zachowując pełną kontrolę i niezależność. Wychowali pokolenia muzyków i szczycą się oddaną i wierną publicznością, która stanowi osobliwość samą w sobie.
Killing Joke powstał na przełomie 1978/1979 roku, założony przez Jaza Colemana (voc., keyb.) i perkusistę Paula Fergusona. Wkrótce dołącza Geordie Walker na gitarze i basista Martin "Youth" Glover.
Nagrywają EP-kę "Turn To Red/Nervous System" zwracając uwagę Johna Peela, który zaprasza ich do nagrania kilku utworów dla BBC. W 1980 r. ukazuje się debiutancki album "Killing Joke" uważany za kamień milowy w historii rocka, a po nim "What's THIS for...!" (1981) i "Revelations" (1982). W 1982 r. Coleman wyrusza do Islandii wraz Martinem Gloverem (jak głosi legenda aby uchronić się przed nadciągającą Apokalipsą). Glover wkrótce powraca do Anglii a Coleman przez jakiś czas pracuje z islandzkim zespołem Theyr (z którego powstał Sugarcubes). Wznawiają działalność z basistą Paulem Ravenem. Nagrywają albumy "Fire Dances" (1983), "Night Time" (1985) i "Brighter Than A Thousand Suns" (1986). Podczas prac nad płytą w 1987 roku w wyniku konfliktów na tle artystycznym odchodzą Ferguson i Raven. Coleman i Walker kontynuują nagrania pod kątem albumu solowego Colemana. W wyniku nacisku wytwórni płyta "Outside The Gate" (1988) ostatecznie sygnowana jest nazwą zespołu, budząc skrajne emocje i kontrowersje. Niewątpliwie to najdziwniejszy album w ich karierze.
W 1990 roku za perkusją zasiada Martin Atkins (PIL, Ministry, Pigface), powraca Paul Raven i w tym składzie nagrywają znakomity album "Extremities, Dirt & Various Repressed Emotions". Od 1994 do 1996 zespół ponownie z Gloverem w roli basisty i producenta wydaje dwa świetne albumy "Pandemonium" (1994) i "Democracy" (1996) aby zamilknąć na siedem lat. W tym czasie Coleman (wykształcony klasycznie muzyk) przygotowuje symfoniczne opracowania utworów Led Zeppelin, Pink Floyd i The Doors (tę wraz z Nigelem Kennedy). Komponuje i wydaje swoją symfonię "Idavoll", przyjmuje stanowiska kompozytora i dyrygenta orkiestr symfonicznych w Nowej Zelandii i Pradze. Występuje w filmie Petra Zelenki "Rok Diabła". Geordie Walker i Atkins do spółki z Jah Wobble'm (PIL) i wokalistą Chrisem Connely (Ministry, Revolting Cocks) zakładają Damage Manual, która tak jak poprzednia grupa Murder Inc. z 1992 roku (grali w niej wszyscy członkowie KJ prócz Colemana) odbywa krótką trasę koncertową i wydaje jeden studyjny album. Youth prowadzi wytwórnię Dragonfly Rec. z muzyką goa i psychedelic trance i zostaje wziętym producentem (odpowiada za brzmienie płyt m,in. The Verve, The Cult), współpracuje również z Paulem McCartneyem w projekcie Fireman. Raven w tym czasie jest basistą Prong i Ministry.



W roku 2003 nieoczekiwanie powracają z płytą "Killing Joke" (na bębnach zagrał Dave Grohl z Nirvany) oraz wyruszają w ogólnoświatową trasę koncertową. W 2006 nagrywają kolejny album "Hosannas From The Basement Of Hell". Gdy w 2007 roku na atak serca umiera Paul Raven uroczystość pogrzebowa staje się okazją do spotkania byłych członków zespołu i zapada sensacyjna decyzja - Killing Joke powraca w oryginalnym składzie! W 2008 roku w Tokio startuje światowe tournee, a w 2010 ukazuje się pierwszy od 28 lat album w składzie Coleman/Walker/Youth/Ferguson p.t. "Absolute Dissent". Niebawem będziemy mieli okazję posłuchać nowej płyty Killing Joke zatytułowanej "MMXII" (premiera 2 kwietnia 2012). Do sieci trafił zwiastujący album utwór "Rapture". Pozostaje czekać jak nowe utwory zabrzmią na koncertach. O tym będziemy mogli się przekonać 5 maja we Wrocławiu.
Więcej informacji na temat Killing Joke znajdziecie pod tymi adresami:
Strona
AMB



komentarze